Mijn moeder is vorige week van het ene op andere moment volledig in de war geraakt. Ze zag bijvoorbeeld overal mieren lopen en was heel angstig. Ze heeft sinds een paar jaar Alzheimer en woont nog thuis. Ik ben enorm geschrokken en vraag hierbij om advies. Marieke van Dam.
Mijn vader heeft al een paar keer zo'n acute verwardheidsperiode meegemaakt. Mijn moeder begreep niets van zijn gedrag, hij zag dingen die er niet waren. In zijn beleving zat er iemand op de wc, zodat hij daar niet heen kon met het gevolg dat hij drijfnat was. Hij zag iemand in zijn bed en hij raakte helemaal in paniek vanwege ratten die door de kamer liepen. Dat was vooral 's avonds en 's nachts en overdag was hij volkomen uitgeput en sliep hij diep. Mijn moeder heeft het een aantal dagen aangezien, hoopte dat het beter zou worden. Dat gebeurde niet en toen heeft ze de huisarts gebeld. Die vermoedde dat mijn vader een blaasontsteking had. Uit een urineonderzoek bleek dat inderdaad zo te zijn. De huisarts vertelde dat door de blaasontsteking bij mensen met Alzheimer een delier kan ontstaan. Dit is een acute verwardheid waarbij de hallucinaties, wanen, angst en plotselinge gedragsveranderingen kunnen optreden. Na behandeling van de blaasontsteking was mijn vader weer de oude. Anja Koger
Mijn moeder heeft zo'n verwarde periode meegemaakt na een heupoperatie. Zij heeft het verplegend personeel en de dokter de huid vol gescholden. Het was heel gênant. Zij werd overgeplaatst naar een éénpersoonskamer en het advies was rust, goede verlichting en regelmaat. Een goede dag- en nachtstructuur, een klok in het zicht en niet te vergeten bril en gehoorapparaat. Een verpleegkundige heeft ons uitgelegd dat we ons niet moesten schamen, want onze moeder kon er niets aan doen, ze had een delier, waardoor dit gedrag veroorzaakt werd. Moeder kon zich dit voorval goed herinneren en voelde zich schuldig tegenover de zusters. Ze heeft haar excuses aangeboden. We hebben een folder over delier gekregen en er werd verteld dat als iemand één keer een delier heeft gehad, het risico groot is dat het zich herhaalt. Daarom is het belangrijk om dit te melden bij een opname, behandeling of het geven van medicijnen. Gert Jan de Wit
Mijn man was hyperactief, plukkerig, onrustig en paranoïde. Hij at en dronk nauwelijks. Bij vlagen was hij vooral slaperig en suf. De huisarts vroeg hem van alles. Hij zei alleen maar 'het eten is niet goed, ze heeft er iets doorheen gedaan. Ze wil me stiekem vergiftigen'. Ik nota bene, die werkelijk letterlijk álles voor hem doe. Het moet toch niet gekker worden! Het bleek dat hij obstipatie en erge buikpijn had, maar hij kon dat niet goed aangeven door zijn dementie. Door de erge buikpijn kreeg hij het paranoïde gedrag. De eetgewoonten van mijn man waren in de loop der tijd veranderd. Hij at veel meer zoetigheid en snoep en weinig vezels, met obstipatie als gevolg. Hij kreeg laxerende medicijnen voorgeschreven en knapte weer helemaal op. Toos Bakker
Nieuwe lezersvraag
Mijn vrouw kan steeds minder goed haar plas ophouden. Ze haalt regelmatig het toilet niet. Ik vind dit zelf heel vervelend en weet niet goed wat ik er aan kan doen. Ben Dijkman