Druk deze pagina afPrint deze pagina

Naar huis

Bernadette Tijssens is mantelzorger van haar moeder, die dementie heeft. Bernadettes ouders wonen in een zorgcentrum in Alkmaar.

Op vakantie denk ik aan thuis. Als ik wat verder weg ben, lijkt thuis verschoond van al het saaie en alledaagse, van alles wat mij opeist of waardoor ik me laat opeisen. Thuis krijgt een glans die het normaal echt niet altijd heeft. Zal het voor mijn lieve demente moedertje ook zo voelen? Is thuis voor haar ook glimmender dan de werkelijkheid?

Zoekgeraakt

De laatste paar jaar zijn veel dagen in mijn week gevuld met zorg voor haar en mijn vader. Mijn vader die soms nog haar man is maar vaker haar vader, een neef, een buurman of een andere enigszins bekende. Haar man is ergens, vlak na haar val van de trap, zoekgeraakt. Rond diezelfde tijd verloor zij ook haar huis. Niet letterlijk, want tot een klein jaar geleden woonde zij er nog altijd, gewoon in Alkmaar, in een klein huisje waar zij samen met mijn vader al ruim 20 jaar woonde. Toch was thuis niet meer thuis.

Niet meer van haarzelf

Thuis was iets anders, daar woonde haar moeder, thuis was in een ander Alkmaar... En wat doe je als dochter die het nog helemaal niet snapt, je vraagt haar rond te kijken: 'Kijk ma, u bent thuis, dat zijn toch uw schilderijtjes!' 'Ja, die schilderijtjes van mij, die hangen tegenwoordig overal. Dit is mijn huis niet. Hoe kom je erbij!' Je zucht eens diep en snapt dat tegenspreken helemaal geen zin heeft. Want het huis waar zij zich begeeft, is niet meer het thuis dat ik nog wel herken. Het voelt niet meer fijn, niet meer veilig en vooral niet meer van haarzelf.

Deur stond open

Het zoeken naar haar huis luidt een, vooral voor haar, zeer verdrietige tijd in. Ze is er de hele dag druk mee. Schrijft vele briefjes aan ons, aan de burgemeester en klampt elke bezoeker aan. Het zit zo: zij liep samen met haar man door deze straat en toen stond daar de deur van een huis open. Zij zochten een plek en zijn daar toen maar naar binnen gegaan. Ze waren er heel blij mee daar te mogen verblijven, maar het was nooit hun bedoeling er voor altijd te blijven. Vele varianten volgen.

Weg

Wanneer mag zij eindelijk weg? Waar naartoe? Misschien wel naar een ster aan de hemel. Een stralende omgeving om zich thuis te voelen. Ik wens het haar.

< Terug naar home
Deel deze pagina