Print deze pagina

Wat zou u doen? Dementie en autorijden

'Mijn man heeft de ziekte van Alzheimer. Hij rijdt nog steeds auto, maar eigenlijk is dat best gevaarlijk. Zo reed hij laatst bijna een voetganger van het zebrapad en toen er een omleiding was, verdwaalde hij. Maar hij wil niet horen van stoppen. Dan wordt hij vreselijk boos. Wat moet ik hiermee?'Lia Molenkamp, 68 jaar.

Joos de Wit: 'Ik vind je verhaal zo herkenbaar. Mijn man wilde ook graag blijven autorijden nadat hij de diagnose fronto-temporale dementie had gekregen maar dat mocht niet, zijn dementie was al te ver gevorderd. Hij vindt zelf nog altijd dat hij prima kan rijden en denkt ook vaak dat hij nog auto rijdt. Als ik hem zeg dat hij niet meer mag rijden wordt hij boos en dat vind ik zo zielig voor hem.

Onze dochters wonen beiden buiten de stad en als hij achter het stuur wil stappen vraag ik hem “Ah joh, laat mij nu rijden want ik moet het autorijden toch ook bijhouden”. Meestal vindt hij dat goed en kunnen we de pijnlijke confrontatie vermijden.'

Tanja Zevenbergen, casemanager bij Geriant: Geconfronteerd worden met je beperkingen is heel moeilijk en soms zelfs niet te begrijpen omdat je misschien alweer vergeten bent wat er misging. En moeten stoppen met autorijden betekent minder mobiel zijn, een afbreuk van de zelfstandigheid, een verlies en daar hoort ook rouw bij.

Vroeger betekende de diagnose dementie dat autorijden niet meer was toegestaan. Alzheimer Nederland heeft zich er sterk voor gemaakt dat deze regelgeving is aangepast. Bij beginnende dementie is het mogelijk een rijtest te doen en het rijbewijs weer voor een jaar te krijgen. Of uw man daarvoor in aanmerking komt kan ik niet inschatten, maar uw casemanager kan u uitleggen hoe deze procedure werkt.

Mocht uw man niet in aanmerking komen voor een rijtest, is het raadzaam te bedenken wie het probleem het beste met hem kan bespreken. Soms werkt het om dit bijvoorbeeld samen met de kinderen te doen of de arts te vragen. Dat maakt het verdriet niet minder en het helpt als dat verdriet er mag zijn. Kijk ook welke alternatieven mogelijk zijn zoals een taxi, belbus of scootmobiel. Ook dat kunt u uw casemanager vragen.'

Monique Terstal: 'Onze vader is bekend bij Geriant. Nadat de diagnose Alzheimer werd gesteld is ook het autorijden ter sprake gebracht. Onze vader weigerde echter een rijtest, hij rijdt immers al 60 jaar probleemloos. Wij maakten ons wel zorgen, vooral omdat hij zo langzaam rijdt en hij kon een keer de uitgang van het parkeerterrein niet vinden.

Op een dag hebben we zelfs zijn auto onklaar gemaakt, maar toen belde hij de garage om zijn auto weer te laten maken. Ten einde raad hebben mijn broers en ik de politie gebeld. Stel dat hij een kind zou aanrijden, dat wil je niet op je geweten hebben.

Omdat onze vader nog elke week ging biljarten is de politie hem een keer gevolgd in een burgerauto. Zij hebben onze vader aangehouden en een proces-verbaal opgemaakt. Toen werd onze vader door het CBR opgeroepen voor een rijtest. De rijtest heeft hij niet gehaald. We hebben wel voor een alternatief gezorgd want hij was, begrijpelijk, behoorlijk boos en verdrietig dat hij niet meer mocht rijden. In overleg met de ergotherapie heeft hij nu een scootmobiel en ook daar rijdt hij (gelukkig) langzaam mee.

Wat ik je wil zeggen is dat wanneer het niet lukt om je man zover te krijgen om een rijtest te gaan doen je ook de politie kunt vragen. Ze gaan wel na of de melding die je doet 'betrouwbaar' is, en het helpt als er nog anderen zijn die de zorg delen. En er moet wel een vaste route op een vaste dag worden gereden anders is het natuurlijk geen doen voor ze.'

Riek Vlaar: 'Mijn man kreeg de diagnose Alzheimer in 2011 en de geriater in het ziekenhuis verbood hem auto te rijden. Mijn man begreep er niets van en ik eigenlijk ook niet. Ik vond dat hij nog best goed reed en we gingen altijd samen, dus ik lette ook goed op. We zijn nog bijna een jaar toch blijven rijden. Tot onze dochter niet wilde dat we onze twee kleinkinderen meenamen in de auto.

Daar schrok ik erg van, maar ze had wel gelijk. Achteraf weet ik dat ik zelf het stoppen met autorijden bijna net zo moeilijk vond als mijn man. Ik heb geen rijbewijs en we wonen in een dorp. Gelukkig is het goed gegaan.

Dus beste Lia, hoe moeilijk ook, heb begrip voor de boosheid en het verdriet van je man maar wees wijzer dan wij waren in die tijd.'

Heeft u ook een vraag aan mede-mantelzorgers?

Stel uw vraag via info@mantelzorgnieuwsbrief.nl, met de vermelding 'lezersvraag'.Uw naam wordt alleen vermeld als u dat goed vindt.

De nieuwe lezersvraag:

'Mijn man heeft altijd vrij veel gedronken, maar door zijn dementie is het erger geworden. Hij weet niet meer hoeveel glazen hij al op heeft en blijft maar inschenken. Hij reageert bovendien slecht op de alcohol en gaat zich onaangenaam gedragen. Als ik er iets van zeg krijgen we ruzie. Hoe krijg ik hem zover dat hij minder drinkt?' Hella Deen (75 jaar)

Wat zou ú doen? Stuur uw reactie naar info@mantelzorgnieuwsbrief.nl, met de vermelding 'lezersvraag'.